Herken je het volgende: je hebt ideeën, (grootse) plannen, voor hoe je het laatste kwartaal aan wilt pakken, je dromen verwezenlijken, je eigen bedrijf wilt starten, hoe je meer wilt gaan sporten en gezonder wilt eten? Ondertussen spelen er ook allerlei angsten op de achtergrond, zoals: kan ik dat wel, hoe dan precies, ik weet nog niet genoeg, het gaat me vast niet lukken. Maar ook kijk je terug op het verleden waarin je een of meerdere van deze dingen misschien geprobeerd hebt en ze niet succesvol zijn geworden, je dromen toch niet (helemaal) hebt verwezenlijkt en daar heb je een rotgevoel aan overgehouden, misschien verdriet of spijt waarom je iets niet hebt gedaan. Het effect: je nare gevoel wordt groter en je angst om "het" alsnog te doen ook. Gelukkig kan je hier zelf anders mee omgaan. Hoe dan? Ik zal je hieronder meenemen in hoe ik hier probeer mee om te gaan.
Eigenlijk is ons leven heel simpelweg in te delen in "het verleden", "het nu" en "de toekomst". In het verleden ligt veel kennis over hoe we iets ooit eerder hebben aangepakt en dat is dus heel leerzaam. Je kunt er naar kijken, erop reflecteren en de goede dingen meenemen naar het nu. Bijvoorbeeld: wanneer je eerder hebt gewerkt met een lijst met doelen voor een maand en hiermee hebt ervaren dat deze doelen daarmee voor jou heel levendig blijven, dan is dat een goede manier om mee te nemen. Of andersom: wanneer je hebt ervaren dat een doel stellen om x kilo af te vallen, maar je ook hebt gezien dat dat niet lukte omdat het plan erachter niet concreet genoeg was, dan kan je het stellen van alleen een doel aanscherpen door er een actieplan aan te hangen. Het herkennen van deze punten is dus super goed, vooral als je er een actie aan kunt koppelen waar je NU iets mee kan doen. Het blijven herhalen wat niet goed ging, helpt je vooral de negatieve kant ervan te zien en brengt je in een soort status waarin je niet vooruit gaat. Je kijkt immers alleen achteruit.
Wanneer je vooral kijkt naar de toekomst (iets waar ik persoonlijk veel last van heb ;-)), ben je vooral bezig met plannen maken, bedenken hoe het zou kunnen zijn en ideeën ontwikkelen. Ook kan het zijn dat je hiernaast bezig bent met angsten over of je wel goed genoeg weet waar het over gaat, of je het wel wel kan. Wanneer je in de toekomst leeft, ben je ook niet in de actiestand. Simpel gezegd, zowel in het verleden als in de toekomst, leef je in gedachten. Je bent niet aan het creëren, niet aan het zorgen dat dat wat je geleerd hebt uit het verleden wordt toegepast, maar ook niet dat waar je angsten over hebt leert om te zetten in resultaat. En dus, ben je niet aan het doen, je bent in gedachten. De enige plek waar dingen gebeuren en kúnnen gebeuren, is in het NU!
Dat klinkt heel logisch, maar hoe herken je dat je in gedachten leeft en niet bezig bent met het nu? En vooral ook, hoe zorg je dat je meer naar het nu toekomt? Wanneer je dat stemmetje je hoort vertellen ,,dit heb je al eens geprobeerd!" of ,,weet je zeker dat je dat wel kunt, dat je er al klaar voor bent?" of ,,je gooit je oude schoenen toch niet weg voordat je nieuwe hebt?", dan weet je dat dit gedreven wordt door ervaringen uit het verleden of angst voor de toekomst. Als je het herkent, kan je je daarna afvragen: ,,gaat dit nu over het verleden of over de toekomst?". Je zal merken dat je het steeds sneller gaat herkennen en ook hoe vaak je je hierdoor laten leiden en daardoor dus niet op de stoel gaat zitten waarin je iets aan het doen bent.
Ik merk zelf dat zolang ik bezig ben, ik het moeilijker herken. Ik herken het sneller als ik iets meer tijd voor mezelf neem. De een doet dit door stil te zitten, letterlijk en ik beoefen yoga. Yoga gaat namelijk, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, niet over moeilijke poses kunnen, maar over de weg ernaartoe. Het gaat over discipline, houdingen opnieuw proberen, je spieren te trainen zodat ze steeds sterker worden en je de houdingen beter kan uiteindelijk. Maar met gedachten die zeggen dat je het toch niet kan, verandert er niets. En met gedachten over angst om te vallen of er gek uit te zien, ga je niet gedisciplineerd aan de slag. Juist op de mat te realiseren dat het om het nu gaat, en geloof me, dat besef komt vanzelf, leer je ook dat dit ook werkt in het dagelijkse leven.
Reactie plaatsen
Reacties